ประวัติบ้านขนุน(โดยสังเขป)

             ในสมัยเมื่อประมาณ 500  ปีมาแล้วมีเมืองใหญ่  เรียกว่า "โคกเสลา" หรือ"ภูมิเสลา" (ปัจจุบันอยู่ทางทิศเหนือบ้านขนุน)  มีพระยาปกครองบ้านเมือง  มีประชากรอยู่กันเป็นจำนวนมากมีข้าวปลาอุดมสมบูรณ์  แต่ต่อมามีเหตุการณ์ที่ทำให้ชาวบ้านส่วนใหญ่ต้องแตกตื่นหวาดกลัวความตายกันมาก และต้องย้ายถิ่นฐาน  2 ประการ ได้แก่

             1. มีเทวาอารักษ์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปรากฏให้เห็นทั้งกลางวันทั้งกลางคืน  เช่นในวันพระจะได้ยินเสียงฆ้องเสียงกลองและเห็นตะบองไฟจุดทั้งกลางวันกลางคืน  หากวันบุญหรือวันงาน  อยากจะได้เสื้อผ้าอาภรณ์  ก็เอาดอกไม้ธูปเทียนไปขอเสื้อผ้าอาภรณ์และเครื่องประดับสวยงามเอามาใส่  แต่ถ้าไม่เอามาส่งคืนก็มีอันเป็นไป  และของก็หายไปด้วย

             2. ชาวบ้านเกิดโรคระบาด  เรียกกันว่า “ตายพยุ” ล้มตายกันเป็นจำนวนมากจนอยู่กันในพื้นที่ตั้งหมู่บ้านเดิมที่เกิดโรคระบาดไม่ได้

ชาวบ้านโคกเสลาหรือภูมิเสลา   จึงพากันแยกย้ายอพยพกันไปบางกลุ่มก็ไปตั้งบ้านเรือนอยู่ที่อื่นๆ เช่นบ้างก็อพยพไปอยู่บ้านสำโรงตาเจ็น และบ้านเสลา อำเภอขุขันธ์  บ้างก็อพยพไปอยู่บ้านสำโรงเกียรติ อำเภอขุนหาญ แต่มีอีกกลุ่มหนึ่งได้ย้ายลงมาทางทิศตะวันตกเฉียงใต้แล้วตั้งชื่อหมู่บ้านว่า  "บ้านขนุน" หรือภาษาเขมรเรียกว่า "ภูมิขนุน"  ตามชื่อของต้นขนุนป่าซึ่งมีขนาดใหญ่มาก ซึ่งปัจจุบันอยู่ทางทิศตะวันตกของหมู่บ้าน  

             สำหรับผู้ที่มาตั้งรกรากเป็นคนแรกที่ปรากฎชื่อคือ  ตาแก่ กับ ยายเปง (ไม่ปรากฎนามสกุล เพราะสมัยนั้นยังไม่มี พ.ร.บ.นามสกุล)ทั้งสองมีอาชีพทำไร่ ตาแก่ทำไร่อยู่ที่หนองสิม ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของหมู่บ้านขนุนในปัจจุบัน  ส่วนย้ายเปงทำไร่อยู่ที่หนองโดนเปง ซึ่งอยู่ที่ทางทิศตะตกเฉียงเหนือของหมู่บ้านขนุนในปัจจุบัน  ต่อมามีประชากรเพิ่มขึ้นจึงแต่งตั้งผู้ใหญ่บ้านคนแรก คือ นายเก่ง  สุระวัน 

             ส่วนทางทิศใต้ของภูมิขนุนนั้นเรียกกันว่า  "หนองลุมละไซร"  (หรือ หนองไผ่ )  ซึ่งมีสัตว์ชุกชุมมาก  ชาวบ้านมีอาชีพทำไร่ทำนา และล่าสัตว์ตามหนองไผ่มาเป็นอาหาร แต่ต่อมาก็เกิดโรคระบาดขึ้นมาอีก(โรคตายพยุ)  ชาวบ้านล้มตายด้วยโรคนี้อีกเป็นจำนวนมาก  จึงพากันอพยพขึ้นมาทางทิศตะวันออกมาอยู่ที่หมู่บ้านขนุนปัจจุบัน  แล้วตั้งชื่อของบ้านตามหมู่บ้านเดิม  คือบ้านขนุน    

             ต่อมาถึงยุคที่ นายสุรัตน์  ศรีสุวรรณ  เป็นผู้ใหญ่บ้านขนุน   มีจำนวนประชากรเพิ่มมากขึ้น   เมื่อวันที่ 15  เดือนเมษายน  พ.ศ. 2541  จึงได้แบ่งเขตการปกครองออกเป็น  2  หมู่บ้าน  และมีการเลือกตั้งผู้ใหญ่บ้านใหม่ขึ้นอีก 1 หมู่บ้าน คือหมู่ที่   15  บ้านขนุนเหนือ โดยมี  นาย สัมฤทธิ์   ศรีสุวรรณ ได้รับการเลือกตั้งเป็นผู้ใหญ่บ้านคนแรก

ทำเนียบผู้ใหญ่บ้านขนุนใต้  หมู่ที่   8
             นายเก่ง          สุกระวัน
             นายปรึม        พรมสุภะ
             นายเนตร       พรมสุภะ
             นายนาก        สุกระวัน
             นายสุรัตน์      ศรีสุวรรณ
             นายสุพัน       แหวนวงษ์ (25 สิงหาคม  2541-25 สิงหาคม   2546)
             นายเฉลิม   บัวศรี         (5 กันยายน  2546 - ปัจจุบัน)

ทำเนียบผู้ใหญ่บ้านขนุนเหนือ  หมู่ที่  15
             นายสัมฤทธิ์  ศรีสุวรรณ (15 เมษายน 2541)
             นายหอม       ทองเรียม (ปัจจุบัน)
ทำเนียบผู้ใหญ่บ้านภูมิขนุน  หมู่ที่  23
             นายเผลือก    ศรีสุวรรณ (ปัจจุบัน)